Czy w Biblii znajdziemy czyściec?

Wielu Polaków modli się za zmarłych, odprawiane są msze w ich intencji, gdyż za grzechy popełnione na ziemi mają cierpieć karę w czyśćcu. Czy Biblia naucza o czyśćcu? Czy czyściec istnieje? Przyjrzyjmy się Słowu Bożemu…

Tak czyściec i modlitwy za zmarłych opisuje Katechizm Kościoła Katolickiego:

1030 Ci, którzy umierają w łasce i przyjaźni z Bogiem, ale nie są jeszcze całkowicie oczyszczeni, chociaż są już pewni swego wiecznego zbawienia, przechodzą po śmierci oczyszczenie, by uzyskać świętość konieczną do wejścia do radości nieba.

1031 To końcowe oczyszczenie wybranych, które jest czymś całkowicie innym niż kara potępionych, Kościół nazywa czyśćcem. Naukę wiary dotyczącą czyśćca sformułował Kościół przede wszystkim na Soborze Florenckim i na Soborze Trydenckim. Tradycja Kościoła, opierając się na niektórych tekstach Pisma świętego, mówi o ogniu oczyszczającym: Co do pewnych win lekkich trzeba wierzyć, że jeszcze przed sądem istnieje ogień oczyszczający, według słów Tego, który jest prawdą. Powiedział On, że jeśli ktoś wypowie bluźnierstwo przeciw Duchowi Świętemu, nie zostanie mu to odpuszczone ani w tym życiu, ani w przyszłym (Mt 12, 32). Można z tego wnioskować, że niektóre winy mogą być odpuszczone w tym życiu, a niektóre z nich w życiu przyszłym.

1032 Nauczanie to opiera się także na praktyce modlitwy za zmarłych, której mówi już Pismo święte: „Dlatego właśnie (Juda Machabeusz) sprawił, że złożono ofiarę przebłagalną za zabitych, aby zostali uwolnieni od grzechu” (2Mch 12, 45). Kościół od początku czcił pamięć zmarłych i ofiarował im pomoce, a w szczególności Ofiarę eucharystyczną, by po oczyszczeniu mogli dojść do uszczęśliwiającej wizji Boga. Kościół zaleca także jałmużnę, odpusty i dzieła pokutne za zmarłych: Nieśmy im pomoc i pamiętajmy o nich. Jeśli synowie Hioba zostali oczyszczeni przez ofiarę ich ojca, dlaczego mielibyśmy wątpić, że nasze ofiary za zmarłych przynoszą im jakąś pociechę? Nie wahajmy się nieść pomocy tym, którzy odeszli, i ofiarujmy za nich nasze modlitwy.

1371 Ofiara eucharystyczna jest także składana za wiernych zmarłych w Chrystusie, „którzy jeszcze nie zostali całkowicie oczyszczeni”, by mogli wejść, do światłości i pokoju Chrystusa.

Jakie można wyciągnąć wnioski z powyższych wpisów? Po pierwsze podważają one doskonałość ofiary Jezusa. Zakładają, że chrześcijanin po śmierci może nie być do końca oczyszczony z grzechów i musi przejść przez czyściec. Takie rozumowanie jest bluźniercze, gdyż Jezus swoją ofiarą zgładził grzechy świata. Ewidentnie widać, że podawane powyżej wersety są mocno naciągane i tak naprawdę nie są one o czyśćcu. Warto zwrócić uwagę na powołanie się na II Księgę Machabejską. Faktycznie znajdziemy w niej praktykę modlitwy za zmarłych, ale ta księga nie jest częścią Słowa Bożego. Została ona formalnie dołączona do kanonu katolickiego na soborze trydenckim. Żydzi po których mamy Stary Testament nigdy jej nie uznawali za natchnioną. Historycznym kłamstwem jest to, że Kościół od samego początku ofiarował zmarłym pomoc.

Sam czyściec jako dogmat został ustanowiony dopiero na soborze florenckim w 1439 roku. Warto mieć na uwadze, że jego istnienie negują nie tylko protestanci, ale również Kościół Prawosławny, Kościół Koptyjski, Ormiański Kościół Apostolski i inne. Dogmat czyśćca przyczynił się znacząco do pogrubienia sakiewek kleru, który handlował odpustami. Do dziś odprawia się msze za zmarłych (oczywiście nie za darmo). Przyjrzyjmy się Słowu Bożemu:

„Wchodźcie przez ciasną bramę. Bo szeroka jest brama i przestronna ta droga, która prowadzi do zguby, a wielu jest takich, którzy przez nią wchodzą. Jakże ciasna jest brama i wąska droga, która prowadzi do życia, a mało jest takich, którzy ją znajdują. „Mt. 7:13-14 Biblia mówi o dwóch możliwościach: piekle i niebie. Nie ma trzeciej opcji, nie ma czyśćca.

„A jak postanowione ludziom raz umrzeć, a potem sąd.” Hebr. 9:27 Po śmierci czeka sąd, a nie czyściec.

„Jeżeli zaś chodzimy w światłości, tak jak On sam trwa w światłości, wtedy mamy jedni z drugimi współuczestnictwo, a krew Jezusa, Syna Jego, oczyszcza nas z wszelkiego grzechu. ” 1J. 1:7 Dzięki ofierze Jezusa jesteśmy oczyszczeni z wszelkich grzechów.

’Błogosławieni, którzy płuczą swe szaty, aby władza nad drzewem życia do nich należała i aby bramami wchodzili do Miasta.” Ap. 22:14 Błogosławieni są ci co za życia rozprawiają się z grzechem. Nie ma możliwości zrobienia tego po śmierci.

„Chodźcie i spór ze Mną wiedźcie! – mówi Pan. Choćby wasze grzechy były jak szkarłat, jak śnieg wybieleją; choćby czerwone jak purpura, staną się jak wełna.” Iz. 1:18 Dzięki ofierze Jezusa na krzyżu nasze grzechy choćby nie wiadomo jak przerażające były mogą zostać całkowicie przebaczone.

„On bowiem jest ofiarą przebłagalną za nasze grzechy i nie tylko za nasze, lecz również za grzechy całego świata.” 1J. 2:2 Przebaczenie grzechów jest wyłącznie dzięki Jezusowi.

„Jezus mu odpowiedział: Zaprawdę, powiadam ci: Dziś ze Mną będziesz w raju.” Łk. 23:43 Te słowa Jezusa skierowane do jednego z łotrów pokazują, że miał trafić do raju, a nie do czyśćca. Co ciekawe katolicyzm nie precyzuje jak długo dusze czyśćcowe mają cierpieć w wyimaginowanym czyśćcu. Niektórzy twierdzą, że zmarli cierpią tam dziesiątki lat. Jak widać, łotr tego samego dnia miał trafić z Jezusem do raju.

„I was, umarłych na skutek występków i nieobrzezania waszego /grzesznego/ ciała, razem z Nim przywrócił do życia. Darował nam wszystkie występki.” Kol. 2:13 Skoro Bóg darował wszystkie występki to czemu miałby za nie karać czyśćcem?

„Nadzieja grzesznika znika przy śmierci, oczekiwanie przewrotnych przepada.” Prz. 11:7 Po śmierci umarłemu grzesznikowi nie da się w żaden sposób pomóc.

Podoba Ci się to co robimy? Wesprzyj nas i kup nam kawę. Dziękujemy!

Polub #ObywateleNiebaPL na Facebooku i bądź na bieżąco!

Wypowiedz się: